یکی از قسمتای رادیو راه مجتبی شکوری درباره ی سهراب سپهری بود و تغییر دیدش به دنیا و زندگی.. یه جاییش یادم به زمانی افتاد که اوایل 403 یا شایدم اواخر 402 یه بار یه شب تو خیابونای خلوت راه میرفتم و به جلو که نگاه میکردم همه چیز به نظر قشنگ میومد و به پشت سرم که نگاه میکردم همه چیز تاریک و زشت به نظر میومد.. حس میکردم توی زندگیم هم رو به جلو که میرم همه چیز قشنگ تر به نظر میاد و با سالهای قبل و خاطرات قابل مقایسه نیست.. کلا از این اپیزود یا اپیزودای دیگه ی رادیو راه چیزایی زیادی یاد گرفتم و فهمیدم قبلا هم با خوندن، گوش دادن یا همین نگاه کردنا و فکر کردنا چیزای مهم زیادی یاد گرفته بودم..!